رائد فریدزاده در جدیدترین اقدام خود، ۹ نفر از فعالان و پیشکسوتان سینما را به‌عنوان اعضای شورای سیاستگذاری چهل و سومین جشنواره فیلم فجر معرفی کرد. اقدامی که اگرچه معمول و طبق قاعده مرسوم تلقی می‌شود اما ترکیب این چهره‌ها، برای جشنواره امسال می‌تواند سیگنال‌های خوبی را به مجریان، مردم و سینماگرانی که در این رویداد حاضر هستند، مخابره کند.

ترکیب این شورا، از مدیر تا چهره‌های صاحب‌نفوذ در حوزه سینما می‌تواند به یک خردجمعی مطلوب برای سیاست‌گذاری جشنواره منجر شود. جشنواره فیلم فجر در دوره پیش‌رو، شرایط متفاوتی را به‌نسبت دوره‌های قبل تجربه می‌کند و بنابراین طبیعی بود که رئیس سازمان سینمایی، از چنین تیم حاذقی برای پیشبرد سیاست‌های نوین خود بهره ببرد.

شرایط جشنواره فیلم فجر امسال به دلایل مختلف، متفاوت است. نخست آن‌که طی دو دوره اخیر، بیشترین میزان شکاف و بی‌اعتمادی میان جامعه سینمایی و تیم مدیریت جشنواره حاکم است. جشنواره فیلم فجر هیچ‌گاه به‌اندازه دو دوره اخیر، شاهد قهر و تحریم بدنه سینما نبود و این اتفاق، فارغ از خبرسازی‌های گسترده‌ای که عموما جنبه‌های سیاسی دارند، جنبه‌ای کاملا داخلی و صنفی داشت. بنابراین شورای سیاست‌گذاری در نخستین گام باید نسبت به ترمیم فرآیند اعتمادسازی میان هنرمندان و مدیریت جشنواره، گام‌های بلندی بردارد تا جشنواره بتواند شکوه سالیان نه‌چندان دور خود را مجددا به دست آورد.

نکته قابل توجه دیگر راجع به جشنواره امسال، تعدد تولیدات کنجکاوی‌برانگیز سینمای ایران است که می‌توانند در این رویداد حاضر باشند. هم‌اکنون ۴ نسل سینمای ایران، کمیت تولیدات را به سمت مطلوبی هدایت کرده‌اند که حضور آنها می‌تواند به یک جشنواره پربار و پرشور منتهی شود. بنابراین بسیار مهم است که چه تعاملی با این سینماگران صورت خواهد گرفت تا آنها بتوانند زمینه یک جشنواره داغ را پس از چندین سال مهیا کنند.

یکی از مهمترین مسیرهای اعتمادسازی، فرآیند انتخاب فیلم، داوری نهایی و البته بازگرداندن بخش آرای مردمی است. شورای سیاست‌گذاری اگر بتواند نسبت به این سه ضلع، تصمیمات هوشمندانه‌ای اتخاذ کند که میزان اعتراض‌های اجتناب‌ناپذیر را به حداقل ممکن برساند، گل طلایی را زده‌ و توانسته‌ بیش از نیمی از راه را با موفقیت طی کند. برای آرای مردمی نیز باید به یک مکانیزم مطمئن موردوثوق برای سینماگران و البته مردم برسند تا تکلیف این بخش بسیارمهم و پربازده، پس از چند سال تلاطم، مشخص شود.

البته در کنار تمامی این سیگنال‌های مثبتی که از این نام‌ها متبادر می‌شود، باید به یک نکته حیاتی نیز اشاره شود و آن اینکه جشنواره، کمتر از دوماه‌ونیم دیگر برگزار می‌شود و بسیار ضروری است تا مجموعه اقداماتی که در زمینه اعتمادسازی و البته حرفه‌ای‌گری جشنواره در نظر گرفته شده، مراتب مهندسی و اجرایی خود را هرچه‌سریع‌تر طی کند. البته احتمالا حضور چهره‌هایی چون سیدمحمد بهشتی، محمدمهدی عسگرپور و منوچهر محمدی به دلیل مهندسی چنین امری در نظر گرفته شده است.

حسین انتظامی به‌واسطه کارکرد مدیریتی خود، نقش بسزایی در تسهیل امور و فرآیند اجرایی مصوبات دارد. دیگر افراد حاضر در این شورا نیز توان ارائه پیشنهاد و مهندسی خوب را داشته و از پتانسیل بالایی در فرآیند اعتمادسازی دوطرفه برخوردار هستند.

با توجه به اینکه جشنواره فیلم فجر، ویترین سالانه سینمای ایران است، می‌توان به آن به‌عنوان سکوی پرش مطمئنی نگاه کرد تا برخی از تلاطمات فعلی سینمای ایران خنثی شود. قطعا این تیم از هم‌اکنون تحرکاتی برای حضور حداکثری تولیدات جدید و مخصوصا فیلمسازان مهم و استعدادهای جدید را آغاز خواهد کرد. این اقدامات اجرایی در کنار مصوباتی که قابلیت اجرایی دارند، نوعی موازی‌کاری هوشمندانه است که امیدواری‌ها نسبت به بروز اتفاق‌های خوب در جشنواره امسال را دوچندان کرده است.

فعلا آنچه بر روی کاغذ ثبت شده، نوید اتفاق خوبی را می‌دهد که باید منتظر ماند تا نخستین مصوبات این شورا در آذرماه مشخص و سنجیده شود.